8uur wordt ik wakker. De rest ligt nog in diepe slaap. Ik zet een lekker bakkie koffie en kijk naar de konijntjes die rond huppelen en naar de eekhoorntjes die aan het stoeien zijn. De rest wordt inmiddels wakker, ik geef koffie op bed zodat ze langzaam van de roomservice kunnen afkicken. Ontbijten gaat em hier niet worden, onze voorraad is op. we pakken in en trappen af.

Op het programma staat Sequoia National Park, maar voordat we daar naar toe kunnen, moet Kev nog tanken. Meteen maar ff een oliecheck. De Van van Kev heeft gewoon helemaal niks meer aan olie dus er word een fles gekocht. Hij word geleegd maar het oliepijlstokje laat nog geen spoor van olie zien. Nog maar een fles erin dan en weer is er niks op het stokje te zien. Na de derde fles is de olie op pijl en constateren we dat we mazzel hebben dat er niks gebeurd is met deze olie leegstand. We halen wat ongezonde meuk om als ontbijt te kunnen nuttigen en rijden door.

De route is niet vervelend en gaat ongeveer 3,5uur duren. Het landschap varieert en is interessant om te zien. Van enorme mooi glooiende bergen en heuvels met heel sporadisch een boompje of een rotsblok erop. De heuvels zijn van bruin verdord gras en een keer zien we een mega kudde met wel honderden koeien en een keer een mega kudde met schapen. Als we er tussenuit rijden gaat het echt abrupt over in groene fruitgaarden, maar wel alleen maar aan 1 kant. Heel apart. We zien enorme gaarden met sinasappels, citroenen en abrikozen. De temp is perfect en met de ramen open, snuiven we de fruitbomen lucht op. Tot we ineens een enorme wiet lucht ruiken, het stinkt vreselijk. Onze fantasie slaat op hol en we zijn ervan overtuigd dat de fruitgaarden een dekmantel zijn voor een grote wietplantage. Of het echt zo is zullen we nooit weten. Als ik voorstel om te stoppen om ff sneeky wat fruit te bemachtigen, zien we op een bord staan dat tress-passengers hardhandig verwijderd worden. Ik heb ineens geen trek meer in fruit.

Na de gaarden gaat het alleen nog maar berg op. een slinger naar links en een slinger naar rechts enz. De tomtom meldt dat het nog 50mijl is en dat we daar 2uur over gaan doen. Nou dan weet je bij voorbaat al dat het een lange klim met een tergend langzaam tempo wordt. En zo geschiedde. Wel moet ik ff zeggen dat het uitzicht van die hoogte in de valleien natuurlijk weer prachtig is. De bomen zijn hier mega hoog en doet zijn naam als Giant Forrest eer aan. Als ik door mijn eigen gedraai om mooie foto's te maken en door het geslinger in die haarspeld bochtjes kotsmisselijk word, kies ik ervoor om alleen nog maar stil achterover te gaan liggen en mijn ogen te sluiten tot we boven zijn.

Boven (ruim 8000feet) is de temp gezakt naar een kleine 18 graden en daarmee een lekkere temp om de trail naar de General Sherman Tree te bewandelen. De General Sherman Tree is in volume de grootst levende boom ter wereld en hij is dan ook erg indrukwekkend om te zien. Ff treehuggen zit er niet in. Na een heen weg volgt altijd weer een terug weg, zij het de andere kant op. Het zelfde geslinger met het zelfde resultaat, maar ook daar komt uiteindelijk een eind aan. We rijden weer tussen de fruitgaarden door en belanden in Lindsy.

Van Lindsy kon ik me nog levendig herinneren dat we bij Subway gegeten hadden en ik daar werkelijk aan de groene vinyl vloer bleef plakken. Inmiddels is deze vloer keurig vervangen door tegels en was hij mooi schoon. In de Subway staat een Mexicaans jongetje van een jaar of 8 en hij had een EK shirt van Nederland aan. Uiteraard krijgt hij van ons een dikke pluim over zijn kleding keuze. We doen boodschappen bij de Save Mart en vullen onze bevoorrading weer ruimschoots aan. Vanavond willen we weer een lekker uitgebreid bbq-en.

Na de nodige uurtjes gereden te hebben komen we net voor 19.00uur aan op de campground in Coarsegold. Plekje P 6&7 hebben we. De boys zijn inmiddels geroutineerd in het naast elkaar parkeren zodat de shady boys elkaar precies overlappen. Het creëert een mooi bungalowtent gevoel. De boys nemen een duik in de pool, Lin mest haar Van uit, ik werk mijn traveljournal bij.

Als ons avondmaal op de bbq ligt gaan Lin en ik ff fijn douchen. Douchen was een lastig klusje, de douchekop kwam tot aan mijn schouders en dan moet je je erbij bedenken dat ik dus de kleinste van ons vier ben. De terug terug wandeling was ook al niet zo makkelijk. Lin en ik gingen met licht weg, maar moesten in het pikkendonker terug lopen. Natuurlijk hadden wij geen zaklamp bij ons. Bij terug komst ruikt het echt verrukkelijk.

Ik sta elke keer weer verbaasd hoe Bas en Kev de lekkerste dingen in elkaar flansen met de meest simpele ingrediënten. Het mooie ervan is ook nog de show die ze erbij weg geven en het plezier dat ze er in hebben om samen iets te bedenken en te bereiden. Gekookte gerechten die voor de salade zijn worden terug gekoeld op het ijs in de koelbox en doordat er geen zeef voorhanden is, gooit Kev het bij Bas in een theedoek, die Bas daarna zo hard rondzwaait zodat alles weer watervrij is. Ze versterken elkaar en dan bedoel ik in elk opzicht. We genieten van de avond en gaan op tijd naar bed.

Nighty night.
Liefs Lissy en Bas