Tegen de klok van half 10 gingen Bas en ik er weer op uit. Kev en Lin besloten om eerst hun koffers in te pakken, want nu zonder ons op de kamer, hadden ze alle ruimte. Ons plan voor vandaag was de laatste inkopen te doen voor anderen en verder niets dan slenteren en rondkijken. We hebben een bezoekje gebracht aan de Apple Store en Nike Town. Bij het terug gaan naar ons hotel om de spullen weg te brengen, reden Kev en Lin ons voorbij in de HoHo bus. Zij gingen duidelijk een nieuwe poging doen om weer wat te bekijken.

Bas en ik vervolgden onze weg naar pier 39. Bomvol met toeristen, maar het is er zo gezellig. We hebben echt letterlijk alle winkeltjes van binnen gezien. Er was een fruitmarkt en met het zonnetje op onze bol stonden we te turen over de oceaan en te genieten van een kilo mega zoete kersen die in overheerlijke chocolade saus gedipt werden. Zoooo relaxed. Overal zijn restrooms en die zijn ook overal mega druk. Je staat altijd in een rij voordat je kan toiletteren. Maar wat moet dat moet.

Toen we hierna in een winkel stonden en ik een foto wilde maken met mijn telefoon, besefte ik dat ik deze op het toilet had laten liggen. Met hartkloppingen rende ik terug en tot mijn grote verbazing lag hij er nog. En dat terwijl er toch echt minimaal 10 mensen na mij geweest moeten zijn. Ik was superblij.

Inmiddels was de dag al ver gevorderd en kregen we van Lin en Kev een sms of we in de buurt bij Union Square waren. Niet dus. Afgesproken werd dat we elkaar bij pier 33 zouden treffen om gezamenlijk naar Alcatraz te gaan. We crashten voor ontbijt/lunch bij een Italiaanse tent waar we de meest lekkere pasta ooit gegeten hebben. Hierna slenterden we dus naar pier 33.

Met de boot naar Alcatraz dat op een mini eilandje ligt. Ieder kreeg een eigen audiotour en deze was verre van saai. Het was mega interessant om te horen wat de verhalen van guards en convicts waren. Na de uitdrukkelijke waarschuwing dat er niets, maar dan ook niets van het eilandje meegenomen mocht worden, zocht Kev twee mooie brokken rots van het eiland uit, die spontaan bij mij in de tas vielen. Eentje voor mij en de papa van Lin. We besloten een riksja te nemen van pier 33 naar pier 39 (wel 5 a 600 meter) omdat we te lui waren om te lopen. Bij pier 39 stond een dikke Limo en voor 50 dollar wilde hij ons wel in stijl naar het hotel brengen. We hebben de grootste lol gehad in die Limo, Freddy onze chauffeur, riep steeds maar dat we rockstars waren en toen we stil stonden voor het stoplicht, schreeuwde Kev uit het raam naar de voorbijgangers VIVA LAS VEGAS!!!

Iedereen stond naar de Limo te gluren toen we aankwamen bij ons hotel om te weten te komen wie er uit kwamen. Nou gewoon wij dus. En dan stap je uit de glamour Limo en loop je op je gemakkie bij Starbucks naar binnen voor een bakkie en zonder glamour stap je daarna weer over de geamputeerde poot van een zwerver. Redelijk contrastrijk zeg maar. Bas en ik gingen nu onze koffers maar eens inpakken en dat bleek nog een hele klus. Het werd pas en meetwerk maar uiteindelijk waren we redelijk tevreden. We maakte nog een wandelingetje door de buurt en ploften op bed. Bas, Kev en Lin gingen tukken. Ik probeerde met pijn en moeite nog wat blogs in de lucht te krijgen. Om half 3 kregen we onze wake-up call en was het slepen met onze bagage en aantreden.

De taxi was smiddags al uitgezocht door ons, om er zeker van te zijn dat we wel een SUV kregen. Met een kleinere was het echt niet mogelijk geweest om alle bagage mee te krijgen. Ook nu was dat niet makkelijk. De kofferbak vol, de voorstoel vol en wij zaten met zijn 4en op elkaar gepropt op de achterbank. Keurig op tijd op het vliegveld, bagage overpakken bij de bagage drop omdat ie toch nog te zwaar was, inchecken, douane, ontbijten en vliegen met die hap. Op dinsdag morgen om 6.15 uur vliegen om vervolgens op woensdag morgen om 7.20 aan te komen op Dusseldorf.

De ouders van Kev en Lin haalden ons weer op. We werden bij aankomst in Beek fijn getrakteerd op een uitgebreid ontbijt door vriendin/zusje van Kev en om half 10 zaten Bas en Kev lekker een vers broodje weg te werken in combinatie met bier. We hadden tenslotte geleerd dat het ergens ter wereld vast wel al 5 uur is. Hierna door naar mijn flatje en meteen druk met uitpakken, wassen en visites afleggen.

De vakantie is weer voorbij, maar boy, wat hebben we ervan genoten!!!

Wij willen jullie allemaal bedanken voor het digitaal meereizen. Super leuk dat jullie erbij waren.
Liefs Bas, Kev, Lin en Lis